U posljednja dva desetljeća populacije rastu i šire se prirodno, pa i na onim mjestima na kojima su ranije bile istrijebljene.
Danas je vuk najbrojniji u Rumunjskoj, Bugarskoj, Poljskoj i njenim istočnim susjedima. U tri manje podpopulacije, vuka se može pronaći i na Iberskom poluotoku, u Skandinaviji, Italiji i Francuskoj. U Sloveniji vuk nikada nije bio u potpunosti istrijebljen, pa tako današnja populacija vuka predstavlja potomke autohtone populacije.
Krajem 60-ih godina 20. stoljeća, vuk je bio na rubu uništenja. Preživio je u velikoj mjeri zahvaljujući migraciji iz Hrvatske. Nakon što je dospio pod potpunu zaštitu, njegovi su brojevi počeli rasti.
Danas ga se može naći uglavnom u regijama Kočevje i Notranjska, odakle prelazi u sjeverozapadnu Sloveniju.
Prema podacima o rasprostranjenosti vuka, u Hrvatskoj je vuk prisutan na 18.213 km2, a povremeno se pojavljuje na još 6.072 km2. Rasprostranjenost populacije vuka u Hrvatskoj neznatno se mijenjala, a prostire se na području 9 županija: Sisačko-moslavačka, Karlovačka, Ličko-senjska, Primorsko-goranska, Istarska, Zadarska, Šibensko-kninska, Splitsko-dalmatinska i Dubrovačko-neretvanska.